มวลของดาวเคราะห์ทั้งหลายที่โคจรอยู่รอบๆดวงอาทิตย์นี่เองที่ทำให้จุดศูนย์กลางของดวงอาทิตย์ต้องขยับออกห่างจากจุดศูนย์กลางมวลของระบบหรือจุดแบรีเซนเตอร์ โดยเฉพาะมวลของดาวพฤหัสบดีและดาวเสาร์ซึ่งเป็นดาวเคราะห์ที่มีมวลมากเป็นอันดับที่ 1 และ 2 ถึงแม้ว่าดวงอาทิตย์มีมวลมากถึง 99.8% ของมวลทั้งระบบสุริยะ แต่ดาวพฤหัสบดีซึ่งมีมวลน้อยกว่าดวงอาทิตย์ราว 1,000 เท่า (แต่มากกว่าโลก 318 เท่า) ก็ยังส่งผลให้จุดแบรีเซนเตอร์อยู่ห่างจากจุดศูนย์กลางของดวงอาทิตย์กว่าครึ่งล้านกิโลเมตร
James O’Donoghue นักวิทยาศาสตร์ดาวเคราะห์ที่องค์การสำรวจอวกาศญี่ปุ่น (JAXA) ได้ทำภาพเคลื่อนไหวแสดงให้เห็นชัดๆว่าดวงอาทิตย์, ดาวพฤหัสบดี และดาวเสาร์เคลื่อนที่ชักกะเย่อไปรอบๆจุดแบรีเซนเตอร์กันอย่างไรแล้วดึงเอาดวงอาทิตย์โคจรรอบจุดแบรีเซนเตอร์ไปด้วย ดังในวิดีโอข้างล่าง
ดาวเคราะห์และดวงจันทร์บริวารต่างก็มีจุดแบรีเซนเตอร์ของตัวเอง อย่างเช่นโลกและดวงจันทร์ของเรามีจุดแบรีเซนเตอร์ที่อยู่ภายในรัศมีของโลกตลอดเวลา O’Donoghue ได้ทำภาพเคลื่อนไหวให้ดูด้วย ดังในวิดีโอข้างล่าง
ขณะที่ดาวพลูโตและบริวารของมันคือแครอนก็มีการโคจรในลักษณะเดียวกันเพียงแต่จุดแบรีเซนเตอร์ของพวกมันกลับอยู่นอกรัศมีของดาวพลูโตตลอดเวลา ดังในวิดีโอข้างล่าง
ดังนั้นระบบดาวฤกษ์และระบบดาวเคราะห์ทุกระบบจะมีการโคจรรอบจุดแบรีเซนเตอร์ซึ่งมองไม่เห็นนี้เสมอ บางครั้งจุดแบรีเซนเตอร์ยังช่วยนักดาราศาสตร์ค้นหาดาวเคราะห์ที่ซ่อนอยู่ในวงโคจรรอบดาวฤกษ์อื่นได้ เพราะจากจุดแบรีเซนเตอร์และการคำนวณจะสามารถทำให้รู้ว่าระบบนั้นยังมีมวลอื่นที่มองไม่เห็นอยู่อีกด้วย
ข้อมูลและภาพจาก businessinsider, nasa